Storm

We zijn bijna aan het einde van dit jaar gekomen. Voor velen een moment om, al dan niet bewust, terug te blikken en te overdenken. Hoe was dit afgelopen jaar voor mij, voor ons? Wat heeft het al dan niet gebracht? Vaak is dit een mix van mooie en kostbare momenten met daarnaast ook moeilijke en lastige. Wat heeft dit met mij gedaan? Het weer kan een behulpzame metafoor zijn om uit te drukken hoe we ons voelen en hoe het met ons gaat. Zo staan een blauwe heldere lucht en zon meestal voor een goed en vrolijk gevoel. Wolken, regen, buien, stormen voor een minder goed en mogelijk somber gevoel.

Stormen komen, of we dit willen of niet. Niemand kan deze tegenhouden. In ons leven is dat ook zo. We denken graag dat alles maakbaar is en nare dingen wel aan onze deur voorbij gaan, maar niets is minder waar. Dat beseffen we vaak in en na de storm. Wat kun je je dan klein en verloren voelen…

In de afgelopen maanden waren er in ons land vlak achter elkaar twee stormen in de natuur. Gelukkig vielen deze op de meeste plaatsen mee. Andere recente stormen die in het nieuws kwamen, waren bijvoorbeeld explosies in huizen, waar mensen en dieren overleden, gewond raakten en hun spullen en huis kwijtraakten. Met daarbij de angst van buren. Maar ook ziektes en overlijdens, verkeersongelukken etc. Met grote gevolgen voor getroffenen en hun naasten.

Hoe was afgelopen jaar voor jou? Misschien scheen volop de zon en was het leven fantastisch. Misschien was de lucht blauw en geen wolkje te zien. Of kwam er ineens toch een wolk of misschien wel een storm. In de vorm van een ziekte, diagnose, overlijden van een geliefde, ontslag, scheiding. Plotseling werd het leven anders. De grond trilde en de fundamenten ook. Wat kunnen we ons dan kwetsbaar voelen. Een mooi lied over de storm vind ik “Wat als de storm komt?” van Stef Bos en Fleur. Hun ode aan de nederlandse reddingsbrigade, voor mij ook een mooi lied over leven. Stef Bos & FLEUR - Wat Als De Storm Komt (Official Music Video) (youtube.com)

Wat duidelijk wordt in de storm, is hoe stevig iets echt is. Denk aan die reuzen van oude bomen, die toch ineens tegen de vlakte gingen. Hoe diep waren de wortels, waren er zwakke plekken die niet eerder opgemerkt waren? Dit kan ook in onze levens het geval zijn. Misschien waren er eerdere verliezen of trauma’s die niet de nodige aandacht hebben gekregen. Misschien was er geen veilige en stevige gehechtheid met de allereerste mensen in ons leven. Misschien was er scheefgroei en ongezonde patronen….

Hoe belangrijk is dat er iemand voor ons is te midden van en na de storm. Niet om ons te redden, maar om er te zijn. Om naar je te luisteren, te zien en veiligheid te bieden. “Wie zal me vinden?” Lukt het je om zelf uit te reiken naar de ander die je nodig hebt? Om hulp te vragen? Je moet het zelf doen, maar je hoeft het niet alleen te doen. Ooit zette ik mensen in Zwitserland af, in de bossen in de bergen, voor een survivaltocht. Waar mensen het zelf vaak niet meer redden met hun eigen bepakking, bood vaak iemand op deze tocht aan om deze over te nemen. Zo haalde deze persoon dan toch de eindstreep. Samen dragen maakt het daarmee nog niet makkelijk, maar het kan wel de zwaarte verlichten.

Er is ook iets positiefs te zeggen over storm. Ooit hoorde ik iemand vertellen dat als een boom opgroeit onder volledige beschutting (denk aan een kas), deze er misschien mooi en recht uit ziet. Maar bij harde wind zal hij zwak blijken te zijn, met grote kans dat deze afknapt bij de eerste de beste storm. Een boom die buiten groeit en gewend is wind te vangen, en misschien daardoor wel scheef groeit, blijkt veel beter bestand te zijn tegen storm als deze komt.

Er kan juist groei zijn na pijn, na trauma, na verlies. Allereerst heb je dit overleefd. Je blijkt krachtiger te zijn dan je eerst misschien dacht. Mogelijk heeft de situatie jou iets belangrijks geleerd en duidelijk gemaakt. Je beseft nu wie en wat echt belangrijk en waardevol voor je zijn en waarom je hier bent. Misschien geniet je (nog meer) van de kleine mooie dingen.

Een ander bemoedigend beeld vind ik dat van een dode boomstronk. Er lijkt geen leven in en hij lijkt duidelijk aan zijn eind. En toch, soms groeit daaruit weer een nieuwe boom, voortkomende uit de oude, eerst klein. Het is nog dezelfde boom. Met nieuw leven dat doorgaat, dat verder groeit. Een nieuw begin.

Boomtoppen van onderaf met achtergrond van blauwe lucht

Vorige
Vorige

Trauma, ziekte, herstel, deel 1

Volgende
Volgende

Denken en voelen