Hulp vragen
Wat een gedoe zeg! Onze frustratie liep op. De gehele afgelopen week (!) waren we bezig met onze verstopte afvoer, waar het water uit onze gootsteen en toiletwasbak op uit kwam. De vorige avond waste ik handmatig nog een en ander af, er leek nog geen enkel probleem te zijn. Maar de volgende dag bleef het water ineens in de gootsteen en wasbak staan. Het duurde een tijd, voordat het heel langzaam weer weg liep.
We probeerden zelf een en ander. Een ontstopper, soda met azijn (het liefst milieuvriendelijk), extremere goedjes.…eigenlijk was het steeds meer van hetzelfde. Het probleem werd echter steeds erger, inmiddels bleef het water nog langer staan en leek het nauwelijks meer weg te lopen. Geleende meetapparatuur van vrienden (een snoer met camera en lampje) leverde niets op. Het beeld op de display van het bijbehorende apparaatje was donker, niets op te zien. Hooguit bevestigde dit het probleem…
Totdat ik het beu was en een professioneel bedrijf inschakelde. Tuurlijk….het zou (aardig wat) gaan kosten. Het zo laten was echter geen optie. Hopen dat het vanzelf wel zou oplossen ook niet (meer). De hoop na ieder nieuw middel en nieuwe poging was tenslotte steeds weer de bodem ingeslagen. En met deze professional, een man met gouden handen, kennis en ervaring, was het probleem in ruim een half uur gefixt. Wat een opluchting!
Het probleem zat ‘em onder de grond. Dat dachten we zelf ook al wel. Het bleek erger dan gedacht. De gehele horizontaal lopende afvoerleiding bleek vol te zitten met een vettige smurrie, brrr…. er kon niets meer door. De opbouw was mogelijk al vele jaren geleden begonnen, nog voor wij er kwamen te wonen. Gelukkig kon onze professional het goed en snel oplossen toen hij zag wat er mis was en wat hij er aan kon doen.
Dit verhaal is misschien wel een mooie metafoor. Hierop doorgaand enkele vragen:
Hoe lang ben jij gewend om zelf door te gaan? Ook met je pogingen om iets zelf op te lossen? Het probleem te ontkennen of te hopen dat het vanzelf wel oplost? Wat levert dit op?
Soms lijkt er ineens een probleem te zijn. Maar problemen beginnen vaak al eerder en mogelijk zelfs ‘onder de grond’ ofwel in ons levensfundament. Dat kan leiden tot scheefheid en problemen in de levensfasen daarna. Soms is het nodig om daarnaar terug te gaan en te gaan ‘herbouwen’.
Het is prima om zelf te willen oplossen, we kunnen tenslotte veel en meer dan we vaak denken. In hoeverre herken jij echter dat deze pogingen telkens ‘meer van hetzelfde’ lijken te zijn? En zonder dat je het effect krijgt wat jij wilt?
Niet alles in het leven is te ‘fixen’ en niet alles is ‘maakbaar’. Als jij dat herkent, wat doet dat dan met jou? Hoe ga je hiermee om? Helpt dit jou?
(Professionele) hulp vragen kan je verder brengen. Twee zien immers meer dan één. Zeker als er iemand over jouw schutting of muur mag meekijken. In hoeverre mag een ander dit? En sta jij daar voor open?
Betekent hulp vragen voor jou dat dit een zwakte is in jouzelf (en zo ja: hoe terecht vind je dat?) of zie je dit als wijs gebruik maken van iemands talent om verder te komen in dat waar je mee worstelt?
De momenten dat ik zelf hulp heb gevraagd, hebben mij vaak weer een stap verder gebracht. Wij hebben nu gelijk maar gevraagd hoe we dit probleem in de toekomst kunnen voorkomen. En als het toch weer nodig is, dan trekken wij weer aan de bel!
